۱) امسال که انشای بچه‌های ششمم را می‌خواندم شگفت‌زده بودم. از این‌که این‌قدر درست از کلمات استفاده می‌کنند، با اعتماد به نفس از خودشان می‌گویند و به موضوعات مختلف حساسند...از محیط زیست گرفته تا دوستی‌‌هاشان. فکر می‌کنم یکی از دلایلش این باشد که چند سال است کلاس کتاب‌خوانی دارند. از دبستان کتاب‌های خوب می‌خوانند و در موردش حرف می‌زنند.
۲) این‌جور وقت‌هاست که حس می‌کنم جای درستی ایستاده‌ام. که اگر نگرانیم تیراژ کتاب کم است، کسی سینما نمی‌رود، موسیقی خوب گوش نمی‌دهد... باید دلیلش را از قبل‌تر جست‌وجو کرد. کسی که در دبستان کتاب خوب در دسترسش باشد، خوب بخواند و ببیند و بشنود، بعدها می‌شود مخاطب همان آدم‌های نگران به دنبال مخاطب!
۳) لاک‌پشت پرنده قرار است به خانواده‌ها خوب‌ترین‌های بازار را معرفی کند، در گروه‌های مختلف کتاب، فیلم و انیمیشن، موسیقی، اسباب‌بازی و فضای دیجیتال داورها و کارشناسان هر حوزه محصولات را بررسی می‌کنند تا بهترین‌ها را انتخاب و معرفی کنند. بخش‌های دیگری هم در مجله هست، مثلا این شماره یک دورهمی با "لیلی گلستان" داریم. دست یک عالم بچه‌ی سه تا سیزده ساله (!) را گرفتیم و رفتیم گالری گلستان و بچه‌ها با لیلی گلستان گپ زدند، در مورد این‌که اصلا چرا باید نقاشی دید؟ بچه‌ها چه‌جوری باید با نقاشی مواجه شوند، گالری رفتن چه فایده‌ای دارد و ...
۴) اگر دوست دارید از یک نشریه‌ی خصوصی حمایت کنید و بخش‌های دیگر مجله مثل "همه‌چیز درباره‌ی همه‌جور عروسک" یا "گوزن زرد" را بخوانید، شماره‌ی اول لاک‌پشت پرنده، تازه نفس و مشتاق، روی دکه‌ها منتظر شماست!
۵) به عنوان کسی که اسمم یک جای شناسنامه‌ی این مجله خورده، دوست دارم که اگر نشریه‌ی ما را دیدید، نظرتان را بشنوم.
ممنون از حمایت و همراهی‌تان.
مریم محمدخانی
دبیر تحریریه ماهنامه لاک‌پشت پرنده
